Skip to main content

3 дахь хаалга

..нэг хүн нэг удаа хүн үхээд ч амьдрал нь дуусдаггүй,дараагийн амьдрал нь үргэлжилсээр л байдаг гэж ярьж байсан. Гэхдээ нэг амьдралын хугацаанд ч олон амьдралыг үзэж болох мэт...

Ер нь миний амьдралд хамгийн их нөлөө үзүүлсэн нь тэр "Баяртай"-нууд л байсан мэт санагддаг. "Баяртай" болгоны дараа би дараагийн хаалга руу нэвтэрдэг юм шиг,,,
Эхний "Баяртай"-гийн дараа 2 дахь хаалга руу шилжих гэж их юм болж билээ, яг бүтэн сар уйлсан даа..Тэгээд л сургамжаа авч,ганцаардаж сурах хэрэгтэйг ойлгосонсон.
Харин одоо би 2 дахь хаалганы гадаа уйлаад сууж байна. 3 дахь хаалга руу орохын өмнөх үе шүү дээ. Энэ удаа уйлахаасаа уйлахгүйг илүү хичээж, уйлж байгаагаа бусдад харуулахгүйг илүү хичээсэн. Бусдаар өрөвдүүлэхийг хүсэхгүй ч,сайн сайхныг хүсэхийг нь сонсмоор байна. Тэгвэл л өөртөө зөвшөөрөл олгох гээд байдаг.
Энэ удаад авсан сургамж харин эсрэгээрээ ганцаардахгүй байж сурах байсан. Одоо ч арга эвээ гүйцэд олоогүй л байна. Арга эвээ олохоосоо илүү цааш хөдлөх командаа өөртөө өгч зүрхлэхгүй,хаалганыхаа гадаа уйлсаар сууна даа..
Цаг нь болохоор ирэх ёстой тэр "нэг л өдөр" гэдгийг, сэтгэл тайвширж амирлах ёстой тэр "нэг л өдөр"-ийг хүлээж тэвчихгүй юм.
Гэхдээ хамаагүй ээ, "нэг л өдөр" нь ирнэ гэдгийг мэдэж байна,,, "Нэг л өдөр 3 дахь хаалга руу орсон байх болно..."

Comments

Popular posts from this blog

Хөх мэнгэт гэр бүлийнхэндээ...

(Би уг нь иймэрхүү бодлоо нэг их дэлгээд байдаг хүн биш л дээ,гэхдээ яахав бодогдоод бна...)

Намрын өдрүүд,,,

Дахиад л ирэх ёстой жамаараа намрын улирал ирж. Тэнэг улирал x(. Нарнаас, бас дэлхий тэнхлэгээ эргэдгээс болдгийму мэдэхгүй, хямардаг улирал. Нүдээ таглаад, буланд шигдээд ганцаараа уйтгарламаар болгодог мангар улирал. Юм юм бодогдуулдаг.. Уйлмаар болгодог.. Өвлийн эхэнд байдаг болохоор өвлийг авчирж байгаа буруутан ч юм шиг, дургүй хүргэсэн улирал..Яагаад намрыг буруутгаад байгаагаа өөрөө ч мэдэхгүй байна..Гэхдээ л тэнэг улирал!

,,Би шиврэн орох бороо,,

Би шиврэх бороо.. Тиймдээ ч би романтик зүйлст дуртай. Би бороон дуслуудаас бүрдэнэ. Тиймдээ ч би заримдаа сахилгагүйтэн инээлдэж, заримдаа дуугаа хураах дуртай. Би заримдаа бүрхэг, чив чимээгүй аадар болно. Мэдээж аадраас олон л хүн айдаг байх. Би заримдаа дулаахан, шиврэн орно. Тэр үедээ юу ч бодолгүй аз жаргалыг мэдрэх дуртай. Би мэдээж хаа сайгүй байгаад байдаггүй. Би таалагдахгүй бол бороо ордоггүй газар очсон ч болно, таны л асуудал. Шиврэн орох борооны чимээ хичнээн тайвшрал, бодролыг авчирдаг гээч. Бас түүний шинэ эхлэлийг даллан дуудсан тэр үнэр... Тиймээ, би бороо л байх байсан...